Voordat jullie kindje werd geboren was er een bepaalde rolverdeling in het huishouden. Misschien expliciet uitgesproken en in roosters gegoten, misschien wel helemaal niet en liep het gewoon zoals het liep.

Voordat je een kindje kreeg deelde jij zelf je dagen in.

Ik wil je vandaag iets vertellen over mijn oma. Op haar 19e had zij twee kinderen: mijn oom en mijn moeder. Ze vertelt me geregeld dat ze er als jonge moeder nagenoeg alleen voor stond. Mijn opa werkte als kapitein op de zeevaart en was vaak maanden van huis. Soms was ze mee aan boord met de kinderen; meestal niet. En áls ze al samen waren met de kinderen dan had mijn opa vaak andere plannen.

De afgelopen weken was ik veel in de speeltuin te vinden met onze dochter. Toen ik de glijbaan daar voor het eerst zag dacht ik: “Hoe dan? Dit is niet te doen voor een kind!” De traptreden zitten ontzettend ver uit elkaar en echt goed vasthouden aan de leuning lijkt lastig. Het zag er niet echt veilig uit ofzo. Het aantal ouders dat ik bij die glijbaan sprak die zeiden: “Belachelijk, dit kan toch niet, dat is vast door een volwassene bedacht!” waren met veel.

Voordat ik mijn eigen bedrijf startte heb ik 12 jaar bij de politie gewerkt. Hele mooie tijd gehad, superveel geleerd en betekenisvol werk gedaan. Al was dat niet de hele tijd zo. Niet lang na het behalen van mijn politie-diploma startte ik als coördinator op een team dat zaken behandelde op het gebied van zeden en kindermisbruik. Pittig qua inhoud, maar ook zéker qua instroom van zaken: er kwam nogal wat op ons af waar keuzes in gemaakt moesten worden. 8 maanden hield ik het vol, totdat ik rechtsaf de plomp in ging.

Doe jij deze uitspraak ook? Afgelopen week hoorde ik ‘m bij verschillende jonge ouders voorbij komen. Moeders én vaders. Ik hoorde ‘m net iets te vaak om het er niet ook even met jou over te hebben. Want ik vind daar dus iets van 😉 En even he… Zeg jij dit ook, maar heb je er geen last van, dan hoef je mij niet te bellen. Misschien heb je je neergelegd bij de fase die - door anderen en misschien ook wel door jezelf - ‘tropenjaren’ wordt genoemd.

"Doe rustig aan hè?!" "Ja komt goeeeeeeed!" Deze hoorde ik gisteren op straat voorbij komen. Een mevrouw met zonder kind tegen een mevrouw met een baby. Ik ken natuurlijk de context van deze specifieke situatie niet, maar laten we er voor het gemak even van uitgaan dat het haar eigen baby was.

Om meteen met de deur in huis te vallen: we gaan ‘m dus anders noemen dan een nieuwsbrief. Het wordt je wekelijkse ‘Team update’ met als vast onderdeel daarvan: ‘Thuisteamtips’! Ik had op Instagram de vraag gesteld of er creatieve ideeën waren voor de naam van mijn nieuwsbrief en vond het zo leuk hoe daar op gereageerd werd dat ik dacht: daar wil ik even mee beginnen 😊